El-Gaffâr

El-Gaffâr Esması Anlamı ve Tasavvufi Açıklaması.

Affın Sonsuz Sığınağı: El-Gaffâr

İnsanın gölgesi vardır. Ama bir de gölgelerinden kaçtığı zamanlar...İşte o karanlık anlarda, bir isim yankılanır gökyüzünün derinliklerinden:

"Yâ Gaffâr…"Ey kusurları örten, affı sonsuz olan…

El-Gaffâr, yalnızca affeden değildir; örtendir, yeniden doğurandır ve affettiğini bir daha yüzüne vurmayan…

Kullarını, günahlarıyla değil; tevbesiyle anmak isteyen bir Rab…

Kur’ân’da bu isim defalarca geçer. Her seferinde başka bir hüzünle, başka bir umutla…

“Göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin Rabbidir; azîzdir, gafûrdur.”(Sad, 66)

Bu ayet, Gaffâr ismini sadece kişisel günahlar bağlamında değil, kâinatın affa muhtaç bütün yönleri içinde düşünmemiz gerektiğini anlatır.

İbn Arabî’ye Göre Gaffâr: İlâhî Örtü ve Sonsuz Rahmet

İbn Arabî, Gaffâr ismini "Settar" ismiyle birlikte ele alır. Yani Allah hem örter (Settar), hem de affeder (Gaffâr).

Ama Gaffâr’da bir fark vardır: Sürekli affediş,her defasında yeniden kabul ve her tövbeden sonra yeni bir yaratılış.

“Allah, kulunun hatasını örter, sonra ona öyle bir nur verir ki,hatası değil, nûru kalır geriye.” Fütûhât-ı Mekkiyye

Bu anlayışa göre Gaffâr, yalnızca geçmişi silmez, geleceği de aydınlatır.

Mevlânâ’da Gaffâr: Günahın Külünden Doğan Kuş

Mevlânâ der ki:

“Ey hatasından utanan, Allah senin yüzüne değil, gözyaşının secdeye düşüşüne bakar.” Divân-ı Kebîr

Ona göre El-Gaffâr, günahı bir fırsata çeviren isimdir. Çünkü af, insanı sadece temizlemez; daha derin bir idrake taşır.

Mevlânâ, günahı bir tohum gibi görür: Toprağa düşer, utançla bekler…Ama af gelince o tohum, bir nefs çiçeğine dönüşür.

Tasavvufta Günahın Manası: Affın Kapısıdır

Tasavvuf ehli için günah, cezadan çok bir çağrıdır: “Rabbine dön, O affeder…”

Günahın kendisi bile bir nimettir,çünkü insanı tövbeye götürür.

“Ey kul, sen affı bilmiyorsun. Ama affedilmeyi ne çok bekliyorsun. Öyleyse Rabbin affederken neden mahcup olur ki gönlün?” Bâyezid-i Bistâmî

İşte bu yüzden El-Gaffâr ismi, hatalarından utanmayanları değil, hatalarından hayırlı dönüş yapanları kapsar.

Gaffâr’ın Örtüşü: Unutulan Günahın Gölgesizliği

İnsan bazen geçmişiyle yaşar. Bir kelime, bir hata, bir karar…

Ama Gaffâr, affettiği şeyi unutur gibi örter. Ve o günah, hem Allah katında hem de kulun kalbinde karanlık olmaktan çıkar.

“Allah bir günahı affettiğinde, melekler onu hatırlamaz, kalp onu taşımaz,dünya onu konuşmaz.” Tasavvuf geleneğinden bir söz

İşte gerçek affediş budur. Unutturur, arındırır ve yeniden başlatır.

---

“Yâ Gaffâr” Zikriyle Hafifle: Ruhunun Yükünü Bırak

Zikir sadece Allah’ı anmak değildir. Aynı zamanda kendini affa açmak demektir.

“Yâ Gaffâr…

” Bu zikir, hem ağızdan çıkar, hem kalpte yankılanır, hem geçmişin karanlıklarına nur salar.

---

 Zikir Usulü: Günlük “Yâ Gaffâr” Uygulaması

El-Gaffâr zikri, özellikle:

• Tövbe etmek isteyenlerde,

• İçsel suçluluk yaşayanlarda,

• Geçmişin yükünden arınmak isteyenlerdeetkili bir şifa sağlar.

Sabah:“Yâ Gaffâr” – 33 defa→ Yeni bir güne geçmişten özgür olarak başlamak

İkindi:“Yâ Gaffâr” – 100 defa→ Gün içinde yapılan hataları affettirmek

Gece:“Yâ Gaffâr” – 313 defa (tövbe halinde)→ Günün yükünü Rahman’a teslim etmek

Zikrin ardından içten bir cümleyle seslen:

“Ey Gaffâr, beni affet ve içime yeni bir hayat indir.”

---

Dua:

Ey Gaffâr,

Günahımın Üstüne Nur Ört…

Yâ Gaffâr…

Ben kendimi bağışlamayı bile unuttum,

ama Sen beni hep affetmeyi sürdürdün.

Hatalarım büyüdü, ben küçüldüm.

Kalbim yıprandı, dilim sustu…

Ama Sen affını hiç eksiltmedin.

Ört beni Ya Rabbi…

Öyle ört ki nefsim bile utansın kendinden…

Günahımın değil,

Senin affının izleri kalsın üzerimde.

Yüzüme değil, secdeme bak.

Ey Gaffâr…

Ben günahlarımı gizlemeyi bilmiyorum,

ama Sen örtmekte eşsizsin.

Bu gece, beni affet.

İçimi arındır.

Ve beni yeniden kendine döndür.

Âmin.

---

Zekeriya (a.s.)’nın Duası

Hz. Musa ile Hz. Hârûn’un babası olan İmrân’ın hanı- mı hamile kalınca, “Rabbim! Karnımdakini sırf sana hizmet etmek üzere adadım. Benden kabul et, şüphesiz sen hakkıyla işitensin, hakkıyla bilesin” (Al-i İmrân 3/35) diye dua eder, çocuğu doğunca “Meryem” adını verir. Meryem’in teyzesinin kocası ve İsrailoğullarına gönderilen peygamberlerden olan Zekeriyya (a.s.), Allah’ın emri ile Beyt-i Makdis’te çocuğun bakımını üstlenir.

Zekeriyya, çocuğun bulunduğu bölmeye her girişinde yanında bir yiyecek bulur. “Meryem, bu sana nereden geldi?” diye sorar. Daha sonra babasız olarak Hz. İsa’yı dünyaya getirecek olan Meryem de “Bu, Allah katından” diye cevap verir. (bk. Âl-i İmrân, 3/35–37; Enbiya, 21/89)

Zekeriyya, burada Allah’a şöyle dua eder:

ِ َر ِّب َه ْب ِل ِ ي م ْن َل ُد ْن َك ُذ ِّر َّي ًة َط ِّي َب ًة إِ َّن َك َس ِم ُ يع ُّ الد َعاء

Okunuşu: “Rabbi heblî milledünke zürriyyeten tayyibeten inneke semî’uddü’âi.”

Anlamı: “Ey Rabbim! Bana katından temiz bir soy ihsan eyle, şüphesiz sen duayı işitensin!” (Âl-i İmrân, 3/38)

َر ِّب َال َت َذ ْر ِن َ ي ف ْر ًد َ ا وأَ ْن َت َخ ْريُ ْ ال َو ِ ار ِث َين

Okunuşu: “Rabbi lâ tezarnî ferden ve ente hayrulvârisîn.”

Anlamı: “Rabbim! Beni yalnız başıma bırakma (bana bir çocuk ver), Sen varislerin en hayırlısısın.” (Enbiyâ, 21/89)

Yüce Allah, Zekeriya (a.s.)’nın duasını kabul eder ve kendisine yaşlı olmasına rağmen Yahya’yı ihsan eder. Âl-i İmrân, 3/39–41; Enbiyâ, 21/90) 

---

www.sesliterapi.net

@sesliterapi